Şairliğimin tutmasından anlamışsınızdır yine dağlarla randevu vardı.Bu sefer zor bu sefer yorucu ama yine de fotoğralara baktığımda tatlı tatlı gülümseten bir gün geçti yüksek irtifada.
Güzergah Kartepe vericilerinin olduğu zirvenin ziyareti ile başladı.Yukarıdan otel bölgesi kayak pistinin başlangıcından izlenebiliyordu. Karları ezerek çıkılan bu en yüksek noktada ''donduumm eldivenlerim neredee'' nidaları ve çantanın karıştırılması ile manzaraya veda edildi.Vee o soğuğun verdiği ivmeyle aşağı nasıl indiğimi bilemedim.
Yol uzundu Altıoluk Yaylasına varılacak.Orada Pala Remzi'nin mekanında yemek molası verilecek.Sonra Soğucak Şelalesinin alt kısmında bekleyen araca kadar yine 8 Km kadar bir yol kadedilecekti.(Toplamda 25 Km nin üstünde bir yol yaptık yürüyüş bittiğinde)
Birkaç gündür belli ki yağış almış buralar.Bir de offroad araçları geçti mi bizden önce.Ayağa yapışan kırmızı toprak ayakları birer dambıl haline getirmiş, bata çıka çisildeyen yağmur eşliğinde durmak yok yola devam modunda yürüdük.Kendimi ,uzun yollar kadederek savaşa giden bir askermiş gibi seyrettiğim filmin tam da içinde hissettim.Kah isyan ederek kah halimize gülerek ıslak,çamurlu yarı deli bir halde tabur görevini tamamladı.Hedefe vardı.Doğayla verilen bu mücadelede bu sefer insan kazandı.(Bugün cepheden dönüşümün ikinci günü ve hasta değilim daha da sağlıklı hissediyorum kendimi bundan iyi zafer mi olur :)
Nicomedia Trekking İletişim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder